شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس هشتم: وزن شعر فارسی | آزمون شماره 3631

الف، د

ب، ج

ج، ه

و، د

هر سحر از عشق دمی می‌زنم / روز دگر می‌شنوم بر ملا

مرا گر تو بگذاری ای نفس طامع / بسی پادشاهی کنم در گدایی

این چه نظر بود که خونم بریخت / وین چه نمک بود که ریشم بخست

گر گله از ماست شکایت بگوی / ور گنه از توست غرامت بیار

هر چه بر نفس خویش نَپسندی $\leftarrow$ (هَر چِ بَر نَفسِ خیش نَپسَندی)

هَم قصّه نانموده دانی $\leftarrow$ (هَم قِصصِ یِ نا نِمودِ دانی)

که نیم بر در تو بالین نه $\leftarrow$ (کِ نِیَم بَر دَرِ تُ بالین نِه)

چون نای بی‌نوایم از این نای بی‌نوا $\leftarrow$ (چُ نایِ بی نَ وایَم از ین نایِ بی نَوا)

صادق آمد گفت او وز ماه دور افتاده‌ام: $---U---U---U-$

پیش آر نوشانوش را از بیخ برکن هوش را: $---U----U---U--$

منشین با دو سه ابله که بمانی به چنین ره: $--UU--UU--UU--UU$

بگیرم ادب را ببندم دو لب را: $-U--U--U--U$