شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 1 (رشته انسانی) - درس دهم : اعتماد بر او | آزمون شماره 8198

توکل بر خدا با نیت خالصانه، سبب چاره‌جویی از کارهای انسان به بهترین وجه خواهد بود.

توکل کنندة اهل معرفت، باید در راستای راهیابی به نیازها و خواسته‌هایش، از ابزارها و اسباب بهره جوید.

سررشتة همة‌ کارها به دست خداست و هیچ عاملی در برابر مشیّت او کارساز نخواهد بود.

توکل در جایی درست است که انسان مسئولیت خود را به درستی انجام دهد و از مشورت غافل نشود.

انسان، نه تنها در کلام، بلکه باید در قلب خود به خدا توکل کند و واقعاً او را تکیه‌گاه خود ببیند.

 اگر ارادة خدا بر امری تحقق یابد، آن را به سرانجام می‌رساند.

 انسان متوکل در عین تلاش برای نتیجه و محصول، به وظایف خویش نیز عمل می‌کند و آن را به خداوند واگذار می‌کند.

 به سرانجام رسیدن امر الهی به دلیل قدرت و حکمت الهی است.

آن‌ها به جای پناه بردن به دیگران با نیت خالص به خداوند پناه بیاورند _ سربار دیگران

 آن‌ها به جای امید داشتن به دیگران نتیجة کار خود را به خدا بسپارند _ سربار دیگران

 آن‌ها به جای پناه بردن به دیگران با نیت خالص به خداوند پناه بیاورند _ متوکلان بر خدا

 آن‌ها به جای امید داشتن به دیگران نتیجة کار خود را به خدا بسپارند _ متوکلان بر خدا

در برابر ارادة خدا تمام عوامل مؤثر، تأثیرگذاری خود را از دست می‌دهند.

خدای رحمان همة موجودات را آفرید و رحمتش را در همه‌جا و بی‌انتها گستراند.

حوادث جهان و از جمله کارهای انسان، تحت ارادة خداوند و مظهری از قضا و قدر اوست.

اگر عشق و محبت انسان از امور محدود فراتر رود، دل به سرچشمة کمالات خواهد سپرد.

«و عسی ان تکرهوا شیئاً و هو خیر لکم»

«و عسی ان تحبوا شیئاً و هو شر لکم»

«ألیس اللهُ بکافٍ عَبده»

«ان ارادنی برحمة هل هن ممسکات رحمه قل حسبی ‌الله»