شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 10: سبک‌شناسی دورۀ معاصر و انقلاب اسلامی | آزمون شماره 4996

کیم من؟ آرزو گم کرده‌‌ای تنها و سرگردان / نه آرامی نه امّیدی نه همدردی نه همراهی

می دیرینه گساریم به فرعونی جام / از کف سیم بنا گوشی با کف خضیب

شب است و آن‌‌چه دلم کرده آرزو این‌‌جاست / ز عمر نشمرم آن ساعتی که او این‌‌جاست

شمع لرزان نیستم تا ماند از من اشک سرد / آتشی جاوید باشد در دل خاکسترم

در اتوبان سلوک، شاعری هرولهای کرد و گذشت/ زاهدی چپ شد و مرد / عارفی پنچری روح گرفت

ایوان خانه‌ام به وسعت قبری است، از آفتاب و خاک / نشسته‌ام و منتظرم که دست رهگذری ادامۀ دستانم باشد

حرفهای ما هنوز ناتمام / تا نگاه میکنی وقت رفتن است / باز هم همان حکایت همیشگی / پیش از آن که باخبر شوی / لحظۀ عزیمت تو ناگزیر میشود

هر چه میپرسیدم از خود از خدا / از زمین از آسمان از ابرها / زود میگفتند این کار خداست / پرسوجو از کار او کاری خطاست

نمی‌گرید دگر در دخمه سقف پیر / ولیکن چون شکست استخوانی خشک / زنی در خواب می‌گرید

گاه تنهایی صورتش را به پس پنجره می‌چسبانید / شوق می‌آمد / دست در گردن حس می‌انداخت

ای واحد زندگی خیمه مهربانی / بعد از چه بسیار دشواری تلخ و جانکاه / شیرین و بی‌منت آسایش رایگانی

تنها در آن سوی اتاقم / آتش به سردی می‌گراید در اجاقم / خاموش پشت شیشه در می‌نشینم