شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 22672

روزی که عکس روی او بر روی زرد من فتد / ماهی شوم رومی‌رخی گر زنگی نو برده‌ام

فکند زمزمه‌ عشق در حجاز و عراق / نوای بانگ غزل‌های حافظ شیراز

برو ای زاهد خودبین که ز چشم من و تو / راز این پرده نهان است و نهان خواهد بود

ز پادشاه و گدا فارغم بحمدالله / گدای خاک در دوست پادشاه من است

از جرعه تو خاک زمین درّ و لعل یافت / بیچاره ما که پیش تو از خاک کمتریم

شاه گفتش ای سرافکنده به عشق/ چون تواند بود کس زنده به عشق

خوش است خلوت اگر یار یار من باشد/ نه من بسوزم و او شمع انجمن باشد

روی جانان طلبی آینه را قابل ساز / ورنه هرگز گل و نسرین ندمد ز آهن و روی

بر او راست خم کرد و چپ کرد راست / خروش از خم چرخ چاچی بخواست

شور شراب عشق تو آن نفسم رود ز سر / کاین سر پرهوس شود خاک در سرای تو

افسوس که بی‌فایده فرسوده شدیم / وز آسِ سپهر سرنگون سوده شدیم

خواب نوشین بامداد رحیل / بازدارد پیاده را ز سبیل

واج‌آرایی _ ‌تشخیص

حس‌آمیزی _ تشخیص    

حس‌آمیزی _ واژه‌آرایی

اغراق _ تشبیه