شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 5: اختیارات شاعری 1 (زبانی) | آزمون شماره 921

آینه‌ات دانی چرا غمّاز نیست؟ / زان‌که زنگار از رُخش ممتاز نیست

هر نسیمی که به من بوی خراسان آرد / چون دم عیسی در کالبدم جان آرد

هزار نقش برآرد زمانه و نبود / یکی چنان که در آیینه تصوّر ماست

دگرباره خیاط باد صبا / بر اندام گل دوخت رنگین قبا

دست فشانم چو شجر چرخ‌زنان هم چو قمر / چرخ من از رنگ زمین پاک‌تر از چرخ سما

عارف گوینده بگو تا که دعای تو کنم / چون که خوش و مست شوم هر سحری وقت دعا

 از کف سلطان رسدم ساغر و سغراق قدم / چشمه خورشید بود جرعه او را چو گدا

 دلق من و خرقه من از تو دریغی نبود / وان که ز سلطان رسدم نیم مرا نیم تو را

عاقبت سیلابم از سر بگذرد چون دم به دم                        راه می‌گیرم بر آب چشم و دیگر می‌چکد

ستیزآوری کار اهریمن است                                  ستیزه به پرخاش آبستن است

دامن گردون پر از خون جگر بینم به صبح             بس که در مهر تو اشک از چشم اختر می‌چکد

گوییا عزم ندارد که شود روز امشب                   یا در آید ز در آن شمع شب‌افروز امشب