شرکت در آزمون آنلاین فلسفه 2 - درس 1: هستی و چیستی | آزمون شماره 12367

رابطه علیت، رابطه‌ای دو طرفه است و یک طرف وابسته و متکی به طرف دیگر است.

رابطه علیت بدون فرض وجود دو طرف رابطه محقق نمی‌شود.

رابطه علیت رابطه‌ای وجودی است؛ یعنی یکی وجودش وابسته به دیگری است. مانند: رابطه دوستی.

در رابطه علیت وجود داد و ستد می‌شود؛ یعنی طرف اول به طرف دیگر وجود می‌دهد.

موجودات جهان ذاتاً ممکن الوجود هستند.

واجب الوجود نیازی به ضرورت وجود ندارد.

موجودات جهان واجب الوجود شده‌اند.

حالت امکانی اشیاء خودبه‌خود از بین نمی‌رود.

جهان، وجود و هستی خود را از ذات الهی کسب کرده یعنی ذات الهی فقط باعث پیدایش ابتدایی جهان است.

جهان هستی یا همان ماسوا، وجودی سوای خدا دارد که تماماً نیازمند به اوست و به ذات الهی تعلق دارد.

فقر و نیاز ذاتی موجودات جهان ما را به بی‌نیازی و غنای ذاتی کلیت جهان خلقت رهنمون می‌سازد.

هر آنچه وجود دارد خالی از این دو حالت نیست که یا نیازمند و وابسته است و یا بی‌نیاز و غیروابسته.