شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس ششم : پرورده ی عشق | آزمون شماره 1871

یک

دو

سه

چهار

بپیچید ضحاک بیدادگر/ بدریدش از حول گفتی جگر 

ساروان بار من افتاد خدا را مددی/که امید کرمم همره این محمل کرد 

بود بی مدد تو صدر وزرات خالی/بود بی حشمت تو کار ممالک مهمل 

بهشتی بد آراسته پر زنور/ پرستنده بر پای و برپیش حور 

سعدی شوریده بی قرار چرایی/در پی چیزی که برقرار نماند

جان ماهی آب باشد صبر بی جان چون بود/چون که بی جان صبر نبود چون بود بی جان ز جان

مستی و عاشقیم برد ز دست/صبر ناید ز هیچ عاشق مست

به عشق اندر صبوری خام کاری است/بنای عاشقی بر بیقراری است 

نه از گل می گشاید دل ، نه از گلزار عاشق را / که باغ دلگشایی نیست غیر از یار عاشق را 

صف مژگان نگردد پرده دار چشم قربانی / قیامت کی ز شغل خود کند بیکار عاشق را ؟

دم شمشیر برق از هر گیاهی بر نمی گردد / ز جولان نیست مانع،وادی پُر خار،عاشق را 

به هر بی پرده ای اظهار نتوان کرد راز خود / دل شب ها بود گنجینۀ اسرار عاشق را 

نگویم از من بی‌دل به سهو کردی یاد/ که در حساب خرد نیست سهو بر قلمت

در آتش عشق چون خلیلی/ خوش باش که می‌دهد نجاتت

و گر رسم فنا خواهی که از عالم براندازی/ برافشان تا فروریزد هزاران جان ز هر مویت

هر صبح و شام قافله‌ای از دعای خیر/ در صحبت شمال و صبا می‌فرستمت