شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس یازدهم : پایه های آوایی همسان دو لختی | آزمون شماره 3891

اهل دل آتش دم‌اند، بین که به روی محیط/ آبله‌های حباب از نفس گوهر است

خاک ز سعی غبار بر فلکش نیست بار/ سجده غنیمت شمار عالم دون‌همتی است

نیست بساط جهان، قابل دلبستگی/ ریشه ما چون نفس در چمن دیگر است

نخل گداز آبیار از بن و بارش مپرس/ گریه چه خرمن کنیم حاصل شمع آفتی است

نرگس ساقی بخواند آیت ‌افسونگری / حلقه اوراد ما مجلس افسانه شد

ای خواجه نمی‌بینی این روز قیامت را / این یوسف خوبی را این خوش قد و قامت را

می‌کشد آن شه رقمی دل به کفش چون قلمی / تازه کن اسلام دمی خواجه رها کن گله را

اشکوفه‌ها شکفته وز چشم بد نهفته / غیرت مرا بگفته مِی‌ خور دهان میالا

سودای عشق پختن عقلم نمی‌پسندد / فرمان عقل بردن عشقم نمی‌گذارد

من مفلسم در کاروان گوهر که خواهی قصد کن / نگذاشت مطرب در برم چندان که بستاند عَسَس

گر بزنندم به تیغ در نظرش بی‌دریغ / دیدن او یک نظر صد چو مَنَش خون‌بهاست

گر منزلتی دارم بر خاک درت میرم / باشد که گذر باشد یک روز بر آن خاکت