شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 19538

خیزید و خز آرید که هنگام خزان است/ باد خنک از جانب خوارزم وزان است

پیش از اینت بیش از این اندیشه عشاق بود/ مهرورزی تو با ما شهره آفاق بود

سرو را بین بر سماع بلبلان صبح‌‌خیز/ همچو سرمستان به بستان، پای‌‌کوب و دست‌‌زن

خواب نوشین بامداد رحیل/ باز دارد پیاده را ز سبیل

نخست اندیشه کن آن‌گاه گفتار / که نامحکم بود بی‌اصل دیوار

سخن‌دان پرورده پیر کهن / بیندیشد آن‌گه بگوید سخن

سخن گفتن آن‌گه بود سودمند / کز آن گفتن آوازه گردد بلند

به سوی خویش کشد صید را خموشی دام / سخن ز فیض تأمل شود شکار نفس

پدر با پسر یکدگر را کنار                      گرفتند و کرده غم از دل کنار

صدر سخی که لازم افعال اوست بذل           این اسم مشتق است هم از مصدر سخاش

گفتی مگر به صورت من عاشقی کمال           صورت ندیده چون بنویسم جواب را

در سایه سروی به سرای بستان               از ساقی سیم ساق ساغر بستان