شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 1526

تیره پیش فضایل تو نجوم/ خیره پیش شمایل تو شمال

ای منور به تو نجوم جمال/وی مقرر به تو رسوم کمال

ای ثنای تو سروران را ورد/ وی لقای تو اختران را فال

جسته سرمایه از صفت تایید/ بسته پیرایه از کفت افضال

در بدایت بند و چاه بود؛ در نهایت تخت و گاه بود.

جان ما را صفای خود ده و چشم ما را ضیای خود ده.

در دل‌های ما جز تخم محبت مکار و ما را به ما وامگذار.

نیک بخت آن که خورد و کشت و بدبخت آن که مرد و هشت.

ره به تو یابند و تو ره‌دِه نه‌ای/ مهتر ده خود تو و در ده نه‌ای

برند از برای دلی بارها/ خورند از برای گلی خارها

ای منوّر به تو نجوم جمال/ وی مقرّر به تو رسوم کمال

خالق و رازق زمین و زمان/ حافظ و ناصر مکین و مکان

برگ بی برگی بود ما را نوال/ مرگ بی مرگی بود ما را حلال

بوستانی است صدر تو ز نعیم/ آسمانی است قدر تو ز جلال

دانه باشی مرغکانت برچنند/ غنچه باشی، کودکانت برکنند

نسخ کن این آیت ایام را/ مسخ کن این صورت اجرام را

اگر تو فصیحی همه مناقب او گوی/  وگر تو دبیری همه مدایح او خوان

برگ بی‌برگی بود ما را نوال / مرگ بی‌مرگی بود ما را حلال

ذره نماید به جنب قدر تو گردون/ قطره نماید به پیش طبع تو دریا

کای به خورشید چراغ تو فرستاده فروغ/ وی به مریخ نهیب تو فرستاده صدا