شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 1 (رشته انسانی) - درس دهم : اعتماد بر او | آزمون شماره 7136

انسان، نه تنها در کلام، بلکه باید در قلب خود به خدا توکل کند و واقعاً او را تکیه‌گاه خود ببیند.

 اگر ارادة خدا بر امری تحقق یابد، آن را به سرانجام می‌رساند.

 انسان متوکل در عین تلاش برای نتیجه و محصول، به وظایف خویش نیز عمل می‌کند و آن را به خداوند واگذار می‌کند.

 به سرانجام رسیدن امر الهی به دلیل قدرت و حکمت الهی است.

«فَهُوَ حَسبُهُ» - به خدا پناه می‌آورند روی به درگاه او دارند.

«وَ هُوَ خَیرٌ لَکُم» - به خدا پناه می‌آورند و روی به درگاه او دارند.

«فَهُوَ حَسبُهُ» - بیشتر به خدا عشق می‌ورزند و با او انس می‌گیرند.

«وَ هُوَ خَیرٌ لَکُم» - بیشتر به خدا عشق می‌ورزند و با او انس می‌گیرند. 

انسان با به‌کارگیری فکر و اندیشه و مشورت با دیگران بهترین راه ممکن را انتخاب کند _ اهل همت، تعقل و پشتکار باشد.

 انسان با به‌کارگیری فکر و اندیشه و مشورت با دیگران بهترین راه ممکن را انتخاب کند _ بداند ابزار و اسباب، بنا بر عدالت الهی قرار داده شده است.

 انسان نه در قلب خود، بلکه در زبان خود بر خدا توکل کند _ اهل همت، تعقل و پشتکار باشد.

 انسان نه در قلب خود، بلکه در زبان خود بر خدا توکل کند _ بداند ابزار و اسباب، بنا بر عدالت الهی قرار داده شده است.

آرامش یافتن با یاد خداوند _ خداوند اسرار را می‌داند و بر اندیشه‌ها آگاه است.

آرامش یافتن با یاد خداوند _ سررشتة کارها به دست خداوند است.

روی آوردن به درگاه خداوند _ سررشتة کارها به دست خداوند است.

روی آوردن به درگاه خداوند _ خداوند اسرار را می‌داند و بر اندیشه‌ها آگاه است.

انسان متوکل در کارهای خویش بر خدا توکل می‌کند و ابتدا همة کارهایش را به او می‌سپارد.

توکل در جایی درست است که انسان مسئولیت و وظیفة خود را به خوبی انجام دهد، یعنی فکر و اندیشة خود را به‌کار گیرد.

ابزار و اسباب بنابر علم الهی برای انسان مهیا شده است و بی‌توجهی به آن، بی‌توجهی به علم الهی است.

انسان باید در قلب خود بر خدا توکل کند و واقعاً او را تکیه‌گاه خود ببیند.