شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس شانزدهم: خسرو | آزمون شماره 6

خسرو دفترچه من را بر می داشت و صفحه سفیدی را باز می کرد و ارتجالاً  انشایی می خواند. (بی درنگ و بدون اندیشه سخن گفتن)

باید بگویم سبک تقریر او در انشا تقلیدی بود کودکانه از گلستان سعدی. (بیان، بیان کردن)

خروس بر حریف مغلوب که تسلیم اختیار کرده، مخذول و نالان استرحام می کرد، رحم نکرد. (گریان)

او در ریاضی کُمِیتش لنگ بود، اما از همه درس های حفظی بیست می گرفت. (اسب سرخ مایل به سیاه)

هر صبحدم نسیم گل از بوستان توست/ الحان بلبل از نفس دوستان توست

یوسف به بندگی ات کمر بسته بر میان/ بودش یقین که ملک ملاحت از آن توست

هرگر نشان ز چشمۀ کوثر شنیده ای؟/ کو را نشانی از دهن بی نشان توست

این باد روح پرور از انفاس صبحدم/ گویی مگر ز طرۀ عنبرفشان توست

گلیم درشت و کلفت، ستمگری، عمامه، بدخواه

 گلیم درشت و کلفت، ستم‌کار، سربند، ستیزه‌کار

جامعه‌ای کم‌ارزش، جفاکار، عمامه، بدخواهی

گلیم نازک و لطیف، ستمکار، سربند، دشمن

زنگاری: سبزرنگ _ مطرب: نوازنده _ اَوان: هنگام

استرحام: رحم خواستن _ بدسگال: بدکردار _ لهو و لعب: بازی و سرگرمی

پلاس: گلیم درشت و کلفت _ معاصی: گناهان _ باری: خلاصه

الزام: ضرورت _ تعلیقات: پیوست‌ها _ سنگ‌دل : بی‌رحم