شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس یازدهم: خاک آزادگان | آزمون شماره 1299

تو عفوش کن که گر عفوت نباشد/فروماند به صد خذلان دریغا

عجب جایی بیاید بهجت انگیز/که بر شیرین سر آرد هجر پرویز

تا چند اثیر رنگ و بو خواهی شد/ چند از پی هر زشت و نکو خواهی شد

ملکا مها نگارا صنما بتا بهارا /متحیّرم ندانم که تو خود چه نام داری

نهاد ـ مضاف‌الیه ـ متمم ـ مسند         
 

نهاد ـ مفعول ـ متمم ـ نهاد
 

مضاف‌الیه ـ مفعول ـ نهاد ـ مسند   
 

مضاف‌الیه ـ متمم ـ نهاد ـ مفعول

اگر خواهی که پیش افتی به هر گام / به ترک خود بباید گفت ناکام
 

ز فیض خاکساری ، دانه نخل پایداری شد / تو گر از پا درآیی شهسواری می شود پیدا
 

 در معرکه عشق ز جرئت خبری نیست / غیر از سپر انداختن اینجا سپری نیست
 

وقتی دل سودایی می رفت به بستان ها / بی خویشتم کردی بوی گل و ریحان ها

متن تقریظ حضرت آیت الله خامنه ای، رهبر معظّم انقلاب اسلامی، بر کتاب «من زنده ام» ارزشمند است. ( مطلبی ستایش آمیز درباره کتاب و نوشته و مانند آن ها - بزرگوار )

قطع برق بیمارستان را ناچار به استفاده از برق اضطراری می کرد. تخت‌ها کفاف مجروحان را نمی داد. ( ضروری - به اندازه کافی )

ناگهان خودروی ما با صدای مهیبی متوقف شد. آن ها شیشه ماشین را با قنداق شکستند. ( بلند - پارچه بزرگ سفید )

کلمات می‌توانستند ما را آرام یا متلاطم کنند. دریافتم خمیرمایه‌ی آدمی، کلمه است. ( ناآرام - اصل و سرشت )