شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 17374

ما را سری است با تو که گر خلق روزگار/ دشمن شوند و سر برود هم بر آن سریم

درد بی‌‌عشقی ز جانم برده طاقت ورنه من/ داشتم آرام تا آرام جانی داشتم

خورده است خدا ز روی تعظیم/ سوگند به روی همچو ماهت

در دل چگونه یاد تو می‌‌میرد/ یاد تو یاد عشق نخستین است

روزی که عکس روی او بر روی زرد من فتد / ماهی شوم رومی‌رخی گر زنگی نو برده‌ام

فکند زمزمه‌ عشق در حجاز و عراق / نوای بانگ غزل‌های حافظ شیراز

برو ای زاهد خودبین که ز چشم من و تو / راز این پرده نهان است و نهان خواهد بود

ز پادشاه و گدا فارغم بحمدالله / گدای خاک در دوست پادشاه من است

گرم باز آمدی محبوب سیم‌اندام سنگین‌دل / گُل از خارم برآوردی و خار از پای و پا از گل

گر تو گرفتارم کنی من با گرفتاری خوشم / ور خوار چون خارم کنی ای گل بدان خواری خوشم

دل در حجاب پرده پندار مانده بود / عشقت رسید و پرده پندار ما درید

خیال خال تو با خود به خاک خواهم بُرد / که تا ز خال تو خاکم شود عبیرآمیز

نهادن _ ویران _ سیلاب / کاشانه _ رود _ شریعت

کلاه _ میوه _ حسین / بیننده _ شروع _ شریف

جهان- آواز-سیاحت/اداره-جادوگر-معیشت

سفاهت _ اوج _ میناب / فرمانده _ باروت _ ریگ