شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 3: آرایه‌های ادبی | آزمون شماره 687

بار فراق دوستان بس که نشسته بر دلم/ نیست میسرم دگر کز دل خود فرو هلم

در میکده رهبانم و در صومعه عابد/ گه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد

زاهدا می بنوش رندانه/ فاتّقوا اللّه یا اولی الالباب

زان گل بشکفتۀ سیراب مست/ یاد یار مهربان آید همی

تو قد بینی و مجنون جلوهٔ ناز/تو چشم و او نگاه ناوک‌انداز

چو خامه در ره فرمان او سر طاعت/ نهاده‌ایم، مگر او به تیغ بردارد

آن پریشانی شب‌های دراز و غم دل/ همه در سایۀ گیسوی نگار آخر شد

هرچه زان تلخ‌تر بخواهد گفت /گو بگو از لب شکربارش

آب آتش‌فروز عشق آمد/ آتش آب‌سوز عشق آمد

سیاوش سیه را به‌تندی بتاخت/ نشد تنگ‌دل، جنگ آتش بساخت

چو از کوه آتش به هامون گذشت/ خروشیدن آمد ز شهر و ز دشت

چو بخشایش پاک یزدان بود/ دم آتش و آب یکسان بود