شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس پنجم : پایه های آوایی همسان (1) | آزمون شماره 8249

هر که شیرینی فروشد مشتری بر وی بجوشد

چو شمست خاطر رفتن به جز تنها نمی‌باشد

ای غم بگو از دست تو آخر کجا باید شدن

دیدار خوبان اختیار از دست دانا می‌برد

قطره تویی بحر تویی لطف تویی قهر تویی / زهر تویی قند تویی بیش میازار مرا

یوسف گم‌گشته بازآید به کنعان غم مخور / کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

به می سجاده رنگین کن گرت پیر مغان گوید / که سالک بی‌خبر نبود ز راه و رسم منزل‌ها

تجلی سنگ را نومید نگذاشت / مترس از دورباش «لن ترانی»

فلک‌ خورشید و جنت حور و بستان یاسمن دارد/ عیان این هر سه را در یک‌ گریبان ماه من دارد

نمی‌دزدد کس از لذات ‌کاهش آفرین خود را / فرو خورده‌ست شمع اینجا به ‌ذوق انگبین خود را

مرا بر قول مطرب گوش و مطرب در سماع / من از بادام ساقی مست و ساقی مست خواب

مبارک‌باد هر عیدی به ‌خسرو خاصه نوروزش/ بدین معنی ‌که از شادی بود هر روز نوروزش