شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 - درس پنجم

1- لِمَ تغتَرُّ بصلاةٍ لا یتبعها الخشوع و صیامٍ لا یُقرِّبک إلی الله:

چرا به نمازی که تواضع به دنبال ندارد و روزه‌ای که تو را به خدا نزدیک نمی‌کند، فریفته می‌شوی؟

برای چه به نمازی که تواضع به دنبالش نیست و به روزه‌هایی که تو را به خدا نزدیک نمی‌کند، مغرور می‌شوی؟

فریفته نشو به نمازی که تواضعی به دنبال خود ندارد و روزه‌ای که تو را به خدا نزدیک نمی‌کند!

چرا به نمازی که تواضع به دنبال ندارد و روزه‌ای که تو را به قرب خدا نمی‌رساند، فریفته شده‌ای؟

2-

عیّن الخطأ:

لم یُسافر من أولاد صدیقتی إلاّ الأکبر منهم!: از فرزندان دوستم به‌جز بزرگ‌ترین آن‌ها به مسافرت نرفته است!

هذه الأعمال الصَعبة الّتی قد واجَهتُها فی الحیاة صارت سبب تقدّمی!: این کارهای مشکل که در زندگی با آن‌ها مواجه شده‌ام سبب پیشرفت من گشته است!

لَن اَترک هذه الدّنیا بذریعة الحصول علی الاٰخرة!: هرگز این دنیا را به بهانهٔ به‌دست آوردن آخرت رها نکرده‌ام!

شاهدتُ فی المستشفی مقاتلاً قد جُرح شدیداً!: در بیمارستان رزمنده‌ای را دیدم که شدیداً مجروح شده بود!

3-

«هرکس در زندگی مرا کمک کند هرگز او را فراموش نخواهم کرد!»:

من ساعدني في الحیاة فلن أنساه أبداً!

لم أنس من یساعدني في الحیاة أبداً!

من ساعد نفسي في الحیاة لم أنسه أبداً!

إن یساعدني أحد في حیاتي لن أنساه أبداً!

4-

«فرح الطّلّاب الأربعة بنجاح خطّتهم لتأجیل الامتحان لکنّهم واجهوا أسئلة جعلتهم نادمینَ علی فعلهم!»:

چهار دانش‌آموز از موفّق شدن نقشه‌شان در عقب انداختن امتحان خوشحال شدند؛ امّا با سؤالاتی مواجه گشتند که آنان را از کار خود پشیمان ساخت!

آن چهار دانش‌آموز از موفقّیت نقشۀ خود در به تأخیر انداختن امتحان خوشحال شدند؛ امّا با سؤالاتی برخورد کردند که از کار انجام شده، پشیمان گشتند!

دانش‌آموزان چهارم به خاطر نقشۀ موفقیّت آمیز خود در به عقب انداختن امتحان خوشحال شدند، امّا با سؤالاتی برخورد کردند که باعث شد از کارشان پشیمان شوند!

چهار دانش‌آموز از نقشۀ موفّقیت‌آمیزشان در به تأخیر انداختن امتحان خوشحال شدند؛ ولی با سؤالاتی روبه‌رو شدند که آنان را از کارشان پشیمان کرد!

5-

عیّن الصحیح في الإعراب و التحلیل الصّرفيّ: «إصبروا حتّی یحکم اللّه بیننا»

اِصبروا: فعل امر، ثلاثی مزید (من باب إفعال) / فعل و فاعله ضمیر «واو» البارز

یحکم: فعل مضارع، للغائب، ثلاثی مجرّد / فعل مضارع و منصوب به حرفِ «حتّی»

اللّه: اسم، مفرد،‌ مذکّر، مُعرَّف بأل / فاعل و مرفوع

نا: اسم، ضمیر متّصل / مجرور به حرف جرّ و «بیننا» الجار و المجرور

شرکت در آزمون آنلاین عربی، زبان قرآن 2 - درس پنجم | آزمون شماره 1910