شرکت در آزمون آنلاین فارسی 2 - درس دوازدهم : کاوه ی دادخواه | آزمون شماره 156

حریف وحشت دل دیده حیران نمی گردد/گهر مشکل فراهم آورد اجزای دریا را

تا دل آزاده، برگ عیش در دامن نداشت/رعشه باد خزان، دستی بر این گلشن نداشت

چون کند اصرارو بد، پیشه کند/خاک اندر چشم اندیشه کند

خشم ماری است که سر کوفته می باید داشت/هرس موری است که در زیر زمین می باید

بیامد به درگاه سالار نو / بدیدندش آن جا و برخاست غو

بدو گفت مهتر به روی دژم / که برگوی تا از که دیدی ستم

یکی مهزر اکنون بباید نوشت / که جز تخم نیکی سپهبد نکشت

برآمد برین روزگار دراز / کشید اژدها را به تنگی فراز 

آری افلاک معالی است خراسان چه عجب / که بر افلاک چو شیطان شدنم نگذارند
 

از دوست به یادگار دردی دارم / کان درد به صد هزار درمان ندهم
 

من آتشین زبانم از عشق تو چو شمع / گویی همه زبان شو و سر تا قدم بسوز
 

همه سوی دوزخ نهادید روی / سپردید دل ها به گفتار اوی