شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 2: پایه‌های آوایی | آزمون شماره 923

صوفی بیا که آینه صافی است جام را / تا بنگری صفای می لعل فام را

آن که جز کعبه مقامش نبود یاد لبت / بر در میکده دیدم که مقیم افتاده است

ای که پرسی سرگذشتم پایم اندر گل فروشد / زانکه در راه غمم جز اشک همراهی نباشد

مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست / تا کنم جان از سر رغبت فدای نام دوست

شب رفت و هم تمام نشد ماجرای ما / ناچار گفتنی است تمامی ماجرا

 دیوار و در خانه شوریده و دیوانه / من بر سر دیوارم از بهر علامت را

امید وفا دارم و هیهات که امروز / در گوهر آدم بود این گوهر نایاب

نقشش ز زعفران است وین سطر سرّ جان است / هر حرف آتشی نو در دل همی نشاند

چین زلف مشکین را بر رخ نگارم بین (مستفعل فاعلاتن فعلن)

ای دل چو خطش سر زد پیوند از او مگسل (مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن)

برخاست ز هر گوشه بلایی به کمینم (مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن) 

مژگان مردم افکن چشمان کافرش بين (مستفعلن فعولن مستفعلن فعولن)