شرکت در آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 17: خنده‌ی تو

معنی همة واژه‌ها در کدام گزینه کاملاً درست است؟

(پرده: نغمه‌های مرتّب) (فرض: ضروری) (داعیه: مدّعی)

(مُصر: اصرار) (شخیص: ارجمند) (کَلک: آتشدان)

(غرس: کاشتن گیاه و درخت) (کفایت: بسنده) (ارتفاع: محصول زمین‌های زراعتی)

(گردان: یک سوم گروهان) (قسیم: زیبارو) (اجانب: دشمنان)

آرایه‌های روبه‌روی کدام بیت نادرست آمده است؟

با این دل ماتم زده آواز چه سازم / بشکسته نی‌ام با لب دمساز چه سازم ( ایهام - تشخیص )

تار دل من چشمه‌ی الحان خدایی است / از دست تو ای زخمه‌ی ناساز چه سازم ( تشبیه - تناسب )

آن بت شمشیرگر ما را به خود همدم نکرد / ریخت خون عشق‌بازان را و ابرو خم نکرد ( استعاره - کنایه )

بر در مسجد گذاری کن، که پیش قامتت / در نماز آیند آن‌هایی که قامت می‌کنند ( جناس تام - حسن‌تعلیل )

کدام گزینه دارای « متناقض‌نما و تلمیح » است؟

که روزگار گهی تلخ بود و گه شیرین / ولیک حیف که آن تلخ بود، نی شیرین

شراب تلخ دارد عیش شیرین در قفا صائب / مگردان رو ترش از باده‌ی تلخ نصیحت‌ها

زهر است بی‌تبسم شیرین شراب تلخ / با بخت شور چند توان خورد آب تلخ

تلخی شیرین مرا خوش‌تر از هر چند قند بود / گرچه روگردانی خسرو دل شیرین شکست

عبارت «چه‌قدر تأسّف خوردم که پیش از آن ساعت‌های درازی را از عمر خویش تلف کرده و به جای آن‌که به مدرسه بیایم، به باغ و صحرا رفته و به بازیچه به سر برده بودم.» با همه‌ی ابیات، به جز بیت گزینه‌ی .... ارتباط مفهومی دارد.

چون توانستم ندانستم چه سود / چون بدانستم، توانستم نبود

عمر در بیهده‌گردی گذراندیم چو موج / از گهر، صلح به خار و خس دریا کردیم

مرا دیر شد روز و بگذشت کار / تو روز جوانی غنیمت شمار

توقّف کنید ای جوانان چُست / که در کاروان‌اند پیران سُست

شعر زیر از پابلو نرودا با کدام گزینه قرابت معنایی کم‌تری دارد؟

«خنده‌ات که رها می‌شود / پروازکنان در آسمان مرا می‌جوید / تمامی درهای زندگی را به رویم می‌گشاید»

آن‌که ناوک بر دل من زیرچشمی می‌زند / قوت جان حافظش در خندهٔ زیر آب است

تاب بنفشه می‌دهد طرّهٔ مشکسای تو / پردهٔ غنچه می‌درد خندهٔ دلگشای تو

دلا ز نور هدایت گر آگهی یابی / چو شمع خنده‌زنان ترک سر توانی کرد

ای پستهٔ تو خنده زده بر حدیث قند / مشتاقم از برای خدا یک شِکر بخند