شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس هشتم : پایه های آوایی همسان (2) | آزمون شماره 6085

مشتاق توام با همه جوری و جفایی / محبوب منی با همه جرمی و خطایی

هرگز دل عشاق به فرمان کسی نیست / کو مست خراب است به فرمان خرابات

تا گل ز عکس عارض او چیده است آب / در چشم از نشاط نگنجیده است آب

از لعل و گهر گرچه گرانسنگ شود آب / حیف است که آیینه‌ی نیرنگ شود آب

کار جهان هرچه شود کار تو کو بار تو کو / گر دو جهان بتکده شد آن بت عیار تو کو

ای چشم جان را توتیا آخر کجا رفتی بیا / تا آب رحمت بر زند از صحن آتشدان ما

 چه کند چرخ فلک را چه کند عالم شک را / چو بر آن چرخ معانی مهش انوار تو دارد

چون نداری تاب دانش چشم بگشا در صفات / چون نبینی بی‌جهت را نور او بین در جهات

خوان زیبایی به نعمت های ناز آراست، حُسن (فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن)

فرامش تو را مهتران چون کنند (فعولن فعولن فعولن فعل)

دریغ این چشم بیدارم که خوابی هم نمی‌ارزد (مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن فعولن)

ای که جمالت ز بهشت آیتی ست (مفتعلن مفتعلن مفتعلن)