شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دهم: زبان و ادبیات فارسی در سده‌های پنجم و ششم و ویژگی‌های سبکی آن | آزمون شماره 16717

بار خدای را عزّ و جلّ بر روی زمین بندگانی‌اند که آشامندۀ شراب معرفت‌اند و مست از جام محبّت. هرچند که از حقیقت آن شراب در دنیا جز بویی نه و از حقیقت آن مستی جز نمایشی نه.

خواهنده هرگز چون خواسته نبود، رونده هرگز چون ربوده نبود، رونده مزدور است و ربوده مهمان. مزد مزدور، درخور مزدور و نزل مهمان درخور میزبان.

عشق گفت: من دیوانۀ جرعۀ ذوقم، برآرندۀ شعلۀ شوقم، زلف محبت را شانه‌ام، زرع مودّت را دانه‌ام. ای عقل تو کیستی؟ مؤدب راه و من مقرّب شاه.

به تجربت می‌توان دانست که رضا به قضا و حُسن مصابرت در قناعت اصل توانگری و عمده سروری است و سرمایه دوستی مُواسا با اصحاب.

قرن پنجم و ششم _ ‌نظامی

قرن هفتم و اوایل قرن هشتم _ مسعود سعد

قرن ششم و اوایل قرن هفتم _ سنایی

قرن پنجم و ششم _ انوری

استفاده از ترکیبات دشوار (ویژگی نثر قرن پنجم و ششم)

کاهش سادگی و روانی کلام و حرکت به سوی دشواری متون (ویژگی زبانی شعر قرن پنجم و ششم)

رواج داستان‌سرایی و منظومه‌های داستانی (ویژگی فکری شعر قرن پنجم و ششم)

فراوانی ترکیبات نو (ویژگی زبانی شعر قرن پنجم و ششم)

گسترش داستان‌سرایی و تغزّل _ شکل‌گیری دولت غزنوی و بهره‌گیری از نویسندگان چیره‌دست

گسترش عرفان و تصوّف _ شکل‌گیری دولت سلجوقی و بهره‌گیری از دبیران و نویسندگان تربیت‌یافته در خراسان و عراق

احیای زبان فارسی و پیروی از شیوه سامانیان _ ظهور نویسندگان بزرگی مانند خواجه عبدالله انصاری

علاقه‌مندی پادشاهان سلجوقی _ قابل فهم بودن زبان فارسی برای عموم مردم ایران