شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 22499

نرگس مست نوازشگر مردم‌دارش / خون عاشق به قدح گر بخورد نوشش باد

دوش از جناب آصف پیک بشارت آمد / کز حضرت سلیمان عشرت اشارت آمد

آن یار کزو خانه‌ی ما جای پری بود / سر تا قدمش چون پری از عیب بری بود

صبا به چشم من انداخت خاکی از کویش / که آب زندگی‌ام در نظر نمی‌آید

الف _ ب

ب _ ج

ج _ د

د _ الف

چه مهره باخت ندانم سپهر دشمن‌خوی/ که دور کرد به دستان ز دوستان ما را (جناس، تلمیح)

چون توانم شد از اینجا که غمش موی‌کشان/ دلم آورد و به زنجیر فروبست اینجا (تشخیص، کنایه)

دل مسکین مرا نیست در اینجا قدری/ زانک صد دل چو دل خستۀ من هست اینجا (واج‌آرایی، واژه‌آرایی)

روی از تو نپیچم وگر از شست تو آید/ همچون مژه در دیده کشم تیغ بلا را (تشبیه، کنایه)