شرکت در آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 9: کویر | آزمون شماره 466

ترک دنیا کن غم این سحر باطل برمدار / آنچه پشت پاش بردارد تو بر دل برمدار 

شاید که در کنار کشم از میان خلق / تا بازگشتن تو نشینم به راه عید 

گوشه گیران ایمن از آفات شهرت نیستند / در میان خلق بودن پیش دانا بهتر است 

تردد در میان خلق کم کن / چو مردان روی بر دیدار غم کن 

گاو را گرم بپرسید و گفت: بدین نواحی کی آمده‌ای و موجب آمدن چه بوده است؟ گاو قصه خود را بازگفت. شیر فرمود: اینجا مقام کن. گاو دعا و سنا گفت و کمر خدمت به طوع و رغبت ببست. شیر در اعزاز و ملاطفت اطناب و مبالغت نمود. 

اما چون سوگند در میان است از جامه‌خانه خاص، برای تشریف و مباهات، یک تخت جامه از طراز خوزستان که بابت کسوت ملوک باشد برگیرم. وان‌گاه بر زبان راند که: اگر من در این خدمت مشقّتی تحمل کردم و در بیم و حراس روزگار گذاشت.

 اما بدین مثال این بنده و بنده‌زاده را تشریفی هرچه بزرگ‌تر و تربیتی هرچه تمام‌تر بود و مفاخرت هرچه وافرتر افزود، و ثواب آن روزگار همایون اعلی را مدخّر گشت.

مرد برخاست و چراغ بیافروخت. زن را به سلامت دید. در حال به اعتذار مشغول گشت و به گناه اعتراف نمود و از قوم به لطف هرچه تمام‌تر توبه کرد.