شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس یازدهم: خاک آزادگان | آزمون شماره 1467

تا برآمد از وطن یوسف عزیز مصر شد / دانه،گوهر در زمین پاک غربت می شود

می برد یاد وطن را هزّت و غربت ز دل /  آب چون واصل به گوهر شد جدا کی می شود 

اگرچه لالۀ من ریشه در خاک چمن دارد / ز وحشت برگ برگم داغ غربت در وطن دارد 

نگردد تشنه خاک وطن سیراب در غربت / که یوسف بر لب نیل آرزوی آب چه دارد 

کجا می توانی ز قلبم ربایی /تو عشق میان من و میهن من؟

من ایرانی ام آرمانم شهادت / تجلّی هستی است جان کندن من

مپندار این شعله افسرده گردد / که بعد از من افروزد از مدفن من 

جز ار جام توحید ننوشم / زنی گر به تیغ ستم گردن من 

تو داری طاق ابرویی که جفتش نیست در عالم (مفعول)
 

 فسردگی مطلب از دلم که در ایجاد/ به تیغ شعله بریدند ناف داغ مرا (مضاف‌الیه) 
 

چه فتنه بود که حسن تو در جهان انداخت (نهاد)
 

ماتمکده خاک سزاوار وطن نیست (مسند)

متن تقریظ حضرت آیت الله خامنه ای، رهبر معظّم انقلاب اسلامی، بر کتاب «من زنده ام» ارزشمند است. ( مطلبی ستایش آمیز درباره کتاب و نوشته و مانند آن ها - بزرگوار )

قطع برق بیمارستان را ناچار به استفاده از برق اضطراری می کرد. تخت‌ها کفاف مجروحان را نمی داد. ( ضروری - به اندازه کافی )

ناگهان خودروی ما با صدای مهیبی متوقف شد. آن ها شیشه ماشین را با قنداق شکستند. ( بلند - پارچه بزرگ سفید )

کلمات می‌توانستند ما را آرام یا متلاطم کنند. دریافتم خمیرمایه‌ی آدمی، کلمه است. ( ناآرام - اصل و سرشت )