شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دهم: زبان و ادبیات فارسی در سده‌های پنجم و ششم و ویژگی‌های سبکی آن | آزمون شماره 14578

شمالی و شرقی

شمالی و غربی

مرکزی و شرقی

مرکزی و غربی

شعر این دوره از نظر سبک گویندگی و موضوع، تنوع یافت و در شاخه‌ها و رشته‌هایی هم‌چون مدح و هجو و تغزل و حماسه به کار گرفته شد.

حکمت و دانش و اندیشه‌های دینی در شعر این دوره تأثیری عمیق بخشید و جزئی از مضامین شعری شد.

در این عصر شاعران به سرودن قصاید لطیف و زیبا علاقه‌مند بودند. انوری و هم‌سبکان او در قصیده بسیار کوشیدند.

سبک شعر در نیمه‌ی دوم قرن ششم و اوایل قرن هفتم متحول شد و عمدتاً با شیوه‌ی شاعری پیش از آن، متمایز گردید.

بنیامین از پدر جدا کردند، تا نام دزدی بر وی افکندند، بر بلای وی بلا افزودند و بر جراحت نمک ریختند و سوخته را باز بسوختند.

علم بی استاد درست نیاید، حال بی‌موافقت راست نیاید، عین تنهایی است با علاقت بنسازد، در علمْ خوف باید، در حال رجا باید، در عین استقامت بود.

خاکیان نواختگان لطفند، برکشیدگان عطفند، نرگس روضۀ جودند، سرو باغ وجودند.

ستوده‌تر خصلتی که ایزد تعالی آدمیان را بدان آراسته گردانیده است، جمال حلم و فضیلت وقار است.