شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 2: پایه‌های آوایی | آزمون شماره 1677

باده‌خواران به نیم‌جو نخرند / این دو قرص درست گردون را

ای که به هنگام درد راحت جانی مرا / وی که به تلخی فقر گنج روانی مرا

یار مرا عارض و عذار نه این بود / باغ مرا نخل و برگ و بار نه این بود

گهی قماش درید و گهی به کوه دوید / گهی ز زهر چشید و گهی گزید جفا

از غیب رو نمود و صلایی زد و برفت / کاین راه کوته است گرت نیست پا روا

ای شاه تو شاهی کن و آراسته کن بزم / ای جان ولی‌نعمت هر وامق و عذرا

شکار خسته اویم به تیر غمزه جادو / گرم به مهر بخواند که ای شکار چه باشد

نوش تو را ذوق و طعم و لطف نه این بود / وان شتر مست خوش‌عیار نه این بود

دلداده را ملامت گفتن چه سود دارد / می‌باید این نصیحت کردن به دلستانان

باز آمد آن مهی که ندیدش فلک به خواب / آورد آتشی که نمیرد به هیچ خواب

گر خود همه بیداد کند هیچ مگویید / تعذیب دلارام به از ذلّ شفاعت

روزی به زنخدانت گفتم به سیمینی / گفت ار نظری داری ما را به از این بینی