شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 3 - درس اول: هستی بخش

اگر بگوییم لازمة محبّت، سرسپردگی است، به پیام کدام آیة شریفه اشاره نموده‌ایم و مستند روایی آن کدام است؟

﴿قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ﴾ ـ کسی که از فرمان خدا سرپیچی می‌کند، او را خدا دوست ندارد

﴿وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْداداً یُحِبُّونَهُمْ کَحُبِّ اللَّهِ ﴾ ـ کسی که از فرمان خدا سرپیچی می‌کند، او را خدا دوست ندارد

﴿قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونی یُحْبِبْکُمُ اللَّهُ وَ یَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ﴾ ـ کسی که از فرمان خدا سرپیچی می‌کند، خدا را او دوست ندارد

﴿وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَتَّخِذُ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْداداً یُحِبُّونَهُمْ کَحُبِّ اللَّهِ﴾ ـ کسی که از فرمان خدا سرپیچی می‌کند، خدا را او دوست ندارد

با التفات به کدام دو مقدمه به ترتیب، موضوع «نیازمندی ما و جهان به سرچشمة متعالی هستی» را درمی‌یابیم؟

متّکی نبودن موجودات به خود ـ نشأت نگرفتن وجود موجودات از خودشان

متّکی نبودن موجودات به خود ـ محتاج بودن پدیده‌ها به غیر خود

قائم به ذات همان چیزی که پدیده نیست ـ محتاج بودن پدیده‌ها به غیر خود

قائم به ذات همان چیزی که پدیده نیست ـ نشأت نگرفتن وجود موجودات از خودشان

کدام موضوع از عبارت قرآن ﴿کلّ یومٍ هُوَ فی شأن﴾ مستفاد می‌گردد؟

درخواست دائمی مخلوقات عالم برای کسب فیض از خداوند متعال زمینه‌ساز آن است که خداوند هر لحظه دست‌اندرکار امری است.

پدیده بودن مخلوقات جهان نشان‌دهنده احتیاج دائمی آنها به خداوند است.

محیط بودن حق تعالی به همۀ موجودات عالم نشانگر آن است که چیستی خداوند در ذهن ما نگنجد.

فقر ذاتی و کامل همۀ مخلوقات معلول اولی به تصرف بودن حق تعالی در تمام امور هستی است.

مفهوم قابل ادراک از آیۀ شریفۀ ﴿یَسأَلُهُ مَن فِی السَّماواتِ وَ الاَرضِ کُلَّ یَومٍ هُوَ فی شَأنٍ﴾ در کدام مورد به درستی آمده است؟

تمام موجودات، وجود خود را از او می‌گیرند و به سبب او پیدا و آشکار شده و پا به عرصۀ هستی می‌گذارند، پس خدا نور هستی است.

آنان که به دقّت و تأمّل در جهان هستی می‌نگرند، در هر چیزی خدا را مشاهده می‌کنند و علم و قدرت او را می‌بینند.

وجود و هستی همۀ موجودات همواره و در هر «آن» به خدا وابسته است و هر لحظه اراده کند، آنها از بین می‌روند.

هر چه معرفت انسان به خود و رابطه‌اش با خدا بیشتر شود، نیاز به او بیشتر احساس می‌شود و عجز و بندگی خود را بیشتر ابزار می‌کند.

اگر در پهنة هستی به‌دنبال وجودی برتر و متعالی باشیم که در پدید آمدن و موجود شدن نیاز به دیگری نداشته باشد، باید واجد کدام شرط باشد و علیّت دست‌اندرکار بودن خداوند در امور عالم را در کدام عبارت قرآنی می‌توان یافت؟

نیستی‌اش مقدم بر هستی‌اش باشد ـ ﴿کُلُّ یَومٍ هُوَ فی شَأنٍ﴾

خودش ذاتاً موجود باشد ـ ﴿کُلُّ یَومٍ هُوَ فی شَأنٍ﴾

خودش ذاتاً موجود باشد ـ ﴿یَسأَلُهُ مَن فی السَّماواتِ وَ الاَرضِ﴾

نیستی‌اش مقدم بر هستی‌اش باشد ـ ﴿یَسأَلُهُ مَن فی السَّماواتِ وَ الاَرضِ﴾

شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 3 - درس اول: هستی بخش | آزمون شماره 605

جست و جو

شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 3 - درس اول: هستی بخش | آزمون شماره 605

جست و جو

ساخت آزمون

ساخت آزمون