شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس ششم: سجع و انواع آن | آزمون شماره 141

دانه باشی مرغکانت برچنند/ غنچه باشی کودکانت برکنند

برگ بی برگی بود ما را نوال/ مرگ بی مرگی بود ما را حلال

ما برون را ننگریم و قال را/ ما درون را بنگریم و حال را

تو را صبا و مرا آب دیده شد غماز/ وگرنه عاشق و معشوق راز دارانند

هنوز نگران است که ملکش با دگران است

سنگ سراچۀ دل به الماس آب دیده می‌سفتم و این بیت‌ها مناسب حال خود می‌گفتم

نخل‌بندی دانم ولی نه در بستان و شاهدی فروشم نه در کنعان

بقیت عمرش نمانده بود از این سبب در گرفتن او تأخیر کرد و در آن دگر تعجیل

یک

سه

دو

چهار

به نانهاده دست نرسد و نهاده هر کجا هست برسد

رزق اگرچه مقسوم است به اسباب حصول و بلا اگرچه مقدور از ابواب دخول

دفتر از گفته‌های پریشان بشویم و مِن‌بعد پریشان نگویم

میان به خدمت آزادگان بسته و بر در دل‌ها نشسته

نصیحت از دشمن پذیرفتن خطاست ولیکن شنیدن رواست.

صولت برد آرمیده بود و اوان دولت ورد رسیده.

بقیّت عمر معتکف نشیند و خاموشی گزیند.

ای مردم بکوشید یا جامۀ زنان بپوشید.