شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 2: پایه‌های آوایی | آزمون شماره 229

که من بر فریدون و ضحاک و جم / خور و خواب و آرام کردم دژم

مالک ملک وجود، حاکم رد و قبول / هر چه کند جور نیست، ور تو بنالی جفاست 

دستم نداد قوت رفتن به پیش دوست / چندی به پای رفتم و چندی به سر شدم 

کزین مصیبت عظمی که دست برد قضا / به دوستان تو آورده از ستم ناگاه

کلمه «شاخ» دارای هجای کشیده است.

در ركن اول مصراع اول، حذف همزه رخ داده است. 

وزن کلمه «كمرم» با وزن «ثمری» برابر است.

وزن بیت، «مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلاتن» است.

تو گر ظاهر بگردانی روا نیست (مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن)

سیری طلب مکن که کس اندر نشیب خاک (مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن) 

جز حیرت از این مزرعه خرمن ننمودیم (مفعول مفاعلن مفاعیلن فع) 

چون شود اندیشه قومی خراب (مفتعلن فاعلن مفتعلن فاعلن)

آمد بت میخانه تا خانه برد ما را/ بنمود بهار نو تا تازه کند ما را 

عشق که چادرکشان در پی آن سرخوشان/ ابر فلک بی نشان، نور دهد نار را 

افلاک از تو سرنگون، خاک از تو چون دریای خون/ ماهت نخوانم ای فزون، از ماه ها و سال ها

خورشید چون برآید هر ذره رو نماید/ نوری دگر بباید ذرات مختفی را 

--UU--UU---UU-

--UU-U--U--UU--

--UU--UU--UU--

---U---UU---UU-