شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس نهم: موازنه و ترصیع | آزمون شماره 597

کشیدم قلم بر سر نام خویش/ نهادم قدم بر سر کام خویش

بر قدم او قدمی می‌کشید/ بر قلم او رقمی می‌کشید

ای همۀ سلسله‌ام برخی آن طرّه و رخ/ وی همۀ طایفه‌ام بندۀ آن سینه و تن

برگ بی برگی بود ما را نوال/ مرگ بی مرگی بود ما را حلال

به حال دل خستگان در نگر/ که روزی دلی خسته باشی مگر

اگر تنگدستی مرو پیش یار/ اگر سیم داری بیا و بیار

هر که تأمّل نکند در جواب/ بیشتر آید سخنش ناصواب

خورده قسم اختران به پاداشم/ بسته کمر آسمان به پیکارم

دل به امید روی او همدم جان نمی‌شود/ جان به هوای کوی او خدمت تن نمی‌کند

چرا مطرب نمی‌خواند سرودی؟/ چرا ساقی نمی‌گوید درودی؟ 

بهاری کز دو رخسارش همی شمس و قمر خیزد/ نگاری کز دو یاقوتش همی شهد و شکر ریزد 

آن نه زلف است و بناگوش که روز است و شب است/ وان نه بالای صنوبر که درخت رطب است 

پ، الف

ب، ت

پ، ث

الف، ب

ای منوّر به تو نجوم جمال/ وی مقرّر به تو رسوم کمال 

برگ بیبرگی بود ما را نوال/ مرگ بیمرگی بود ما را حلال 

چرخ ار پچه رفیع خاک پایت/ عقل ارچه بزرگ طفل راهت 

ما برون را ننگریم و قال را / ما درون را بنگریم و حال را