شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دوم: سازه‌ها و عوامل تاثیرگذار در شعر فارسی | آزمون شماره 21235

روز وصال است و صنم حاضر است / هیچ مپا مدّت آینده را

در رقص گشته تن ز نواهای تن به تن / جان خود خراب و مست در آن محو و آن فنا

ای سرخوشان ای سرخوشان آمد طرب دامن‌کشان / بگرفته ما زنجیر او بگرفته او دامان ما

هزار بار ببستت به درد و ناله زدی / چه منکری که خدا در خلاص مضطر نیست؟

ز ماتمخانه ما نغمه عشرت کجا خیزد؟ / سپند از آتش ما تنگدستان بینوا خیزد

خزان هم با سرود برگ‌ریزان عالمی دارد / چه جای من که از سردی و خاموشی زمستانم

چه بیداری تلخی بود از خواب خوش مستی / که در کامم به زهر آلود شهد شادمانی را

نیست کند هست کند بی‌دل و بی‌دست کند / باده دهد مست کند ساقی خمّار مرا

پس از عاطفه، مهم‌ترین و مؤثرترین عامل، «وزن» است.

 وزن، ادراکی است که از احساس نظم حاصل می‌شود.

 توجه به فضای عاطفی و آهنگ متن، سبب کشف وزن می‌شود.

 وزن، امری حسی است و بیرون از ذهن کسی که آن‌ را درمی‌یابد، وجود ندارد.

دیروز ز شهد وصل می‌کردم نوش / امروز به زهر هجر چون خُم در جوش

آهن افسرده می‌کوبد که جهد / با قضای آسمانی می‌کند

امشب که بزم عارفان از شمع رویت روشن است / آهسته تا نبود خبر رندان شاهدباز را

مرا تو جان شیرینی به تلخی رفته از اعضا / الا ای جان به تن بازآ وگرنه تن به جان آید