شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 11: وزن در شعر نیمایی | آزمون شماره 2423

عمریست تا من در طلب هر روز گامی می‌زنم / دست شفاعت هر زمان در نیک‌نامی می‌زنم

دیدم آن‌جا پادشاهی خسروی جان پروری / دلربایی جان‌فزایی بس لطیف و خوش لقا

اول به بانگ نای و نی آرد به دل پیغام وی / وان گه به یک پیمانه می با من وفاداری کند

ز اندازه بیرون تشنه‌ام ساقی بیار آن آب را / اول مرا سیراب کن وان‌گه بده اصحاب را

ای روح سرد زمستان!‌/ دیگر از آن طلوع طلایی چه مانده است / جز این غروب زرد؟

ما به خواب سرد و ساکت سیمرغان ره یافته‌ایم / ما حقیقت را در باغچه پیدا کردیم.

چه آزاری است در این لحظه‌ها و یادها بیگانه بودن با شکیبایی / چه آزاری است تنهایی

بیا آب شو مثل یک واژه در سطر خاموشی‌ام / بیا ذوب کن در کف دست من جرم نورانی عشق را