شرکت در آزمون آنلاین فارسی 3 - درس 12: گذر سیاوش از آتش | آزمون شماره 116

آخرین گروه اسمی در هر مصراع نهاد است 

دو گروه قیدی در بیت هست

نخستین گروه اسمی در هر مصراع مسند است 

" ت" در پایان هر دو مصراع وابسته وابسته است 

ملایمت چون شود ستمگر زهر درشتی است سخت روتر / چون اب از حد برد فسردن(منجمدشدن) نمی شود جز بلور پیدا 

مبین کز ظلم جبّاری، کم آزاری ستم بیند / ستمگر نیز روزی کشتۀ تیغ ستم گردد

به دست خود کند بیدادگر بنیاد دولت را / ستمگر لشکر بیگاه می سازد رعیت را 

می شود اول ستمگر کشتۀ بیداد خویش  / سیل دایم بر سر خود خانه ویران کرده است

سراسر همه دشت بریان شدند / بر آن چهر خندانش گریان شدند

سیم روز گشتاسپ آگاه شد / که فرزند جوینده گاه شد

نامم به عاشقی شد و گویند توبه کن / توبه کنون چه فایده دارد که نام شد

دل شاه زان پراندیشه شد / سرش را غم و درد هم پیشه شد

به دستور فرمود تا ساروان / هیون آرد از دشت صد کاروان

هر شب ازحسرت ماهی من و یک دامن اشک/تو هم ای دامن مهتاب پر از پروینی

نهادند بر دشت هیزم دو کوه / جهانی نظاره شده هم‌گروه

از چین زلفی میرسم سودایی و آشفته سر/یک کعبه بت در آستین،یک دیر ایمان در بغل

دست شستم ز جهان، آب حياتم گرديد  /  پا نهادم به هوا ، تخت سليمانم شد

 از خودي بود به من دامن صحرا زندان  /  رفتم از خويش برون، شهر بيابانم شد
 

 رود نيلم به مکافات عزيزي بخشيد  /  چهره نيلي اگر از سيلي اخوانم شد
 

کرد از تهمت اگر مصر غبار آلودم  /  دامن پاک ، کليد در زندانم شد