شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 3 - درس اول: هستی بخش

1- در جستجوی فلسفۀ این کلام پیامبر عظیم‌الشأن اسلام (ع) که فرمود: ﴿لا تفّکّروا فی ذات الله﴾، کدام مورد روشنگر است؟

ذهن انسان توان و گنجایش فهم چیستی موضوعات محدود را دارد و می‌تواند به ماهیت آنها دست یابد.

هر چیزی در جهان، بیانگر وجود خالق و آیه‌ای از آیات الهی است و در حد خودش تجلی‌بخش خداوند و صفات اوست.

پدیده‌ها که وجودشان از خودشان نیست، برای موجود شدن نیازمند به پدیدآورنده‌ای هستند که خودش پدیده نباشد و وجودش از خودش باشد.

از آنجا که لازمۀ شناخت هر چیزی، احاطه بر آن است و ذهن انسان نمی‌تواند به حقیقت خدا احاطه پیدا کند، نمی‌توانیم چیستی خدا را دریابیم.

2- مقصود امام علی (ع) در حدیث: «ما رایت شیئاً انّ و رایت الله قبله و بعده و معه» از واژة «قبله»، در کدام بیت آمده است؟

ما همه شیران ولی شیر علم حمله‌مان از باد باشد دم به دم

بر آستان جانان گر سر توان نهادن گلبانگ سربلندی بر آسمان توان زد

ما عدم‌هاییم و هستی‌های ما تو و بود مطلقی، فانی نما

ما چوناییم و نوا در ما ز توست ما چو کوهیم و صدا در ما ز توست

3- شناخت هر چیزی مستلزم چیست و کهکشان‌های بسیار دور در زمرة کدام گروه از موضوعات مورد شناخت انسان قرار می‌گیرند؟

داشتن معرفتی عمیق و والا ـ موضوعات محدودی که محاط ذهن انسان هستند.

احاطه و دسترسی به آن ـ موضوعات محدودی که محاط ذهن انسان هستند.

احاطه و دسترسی به آن ـ موضوعات نامحدودی که محاط ذهن انسان نیستند.

داشتن معرفتی عمیق و والا ـ موضوعات نامحدودی که محاط ذهن انسان نیستند.

4- اگر در پهنة هستی به‌دنبال وجودی برتر و متعالی باشیم که در پدید آمدن و موجود شدن نیاز به دیگری نداشته باشد، باید واجد کدام شرط باشد و علیّت دست‌اندرکار بودن خداوند در امور عالم را در کدام عبارت قرآنی می‌توان یافت؟

نیستی‌اش مقدم بر هستی‌اش باشد ـ ﴿کُلُّ یَومٍ هُوَ فی شَأنٍ﴾

خودش ذاتاً موجود باشد ـ ﴿کُلُّ یَومٍ هُوَ فی شَأنٍ﴾

خودش ذاتاً موجود باشد ـ ﴿یَسأَلُهُ مَن فی السَّماواتِ وَ الاَرضِ﴾

نیستی‌اش مقدم بر هستی‌اش باشد ـ ﴿یَسأَلُهُ مَن فی السَّماواتِ وَ الاَرضِ﴾

5- مفهوم قابل ادراک از آیۀ شریفۀ ﴿یَسأَلُهُ مَن فِی السَّماواتِ وَ الاَرضِ کُلَّ یَومٍ هُوَ فی شَأنٍ﴾ در کدام مورد به درستی آمده است؟

تمام موجودات، وجود خود را از او می‌گیرند و به سبب او پیدا و آشکار شده و پا به عرصۀ هستی می‌گذارند، پس خدا نور هستی است.

آنان که به دقّت و تأمّل در جهان هستی می‌نگرند، در هر چیزی خدا را مشاهده می‌کنند و علم و قدرت او را می‌بینند.

وجود و هستی همۀ موجودات همواره و در هر «آن» به خدا وابسته است و هر لحظه اراده کند، آنها از بین می‌روند.

هر چه معرفت انسان به خود و رابطه‌اش با خدا بیشتر شود، نیاز به او بیشتر احساس می‌شود و عجز و بندگی خود را بیشتر ابزار می‌کند.

شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 3 - درس اول: هستی بخش | آزمون شماره 516

جست و جو

شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 3 - درس اول: هستی بخش | آزمون شماره 516

جست و جو

ساخت آزمون

ساخت آزمون