شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس دوازدهم: رستم و اشکبوس | آزمون شماره 12062

سیل خون آلود اشکم بی خبر گیرد تو را / خون مردم، آخر ای بیدادگر، گیرد تو را

آن سر زلف سیه چیدی و از دامان خویش/ دست کوته ساختی مشتی پریشان حال را

دل از تمام علایق گسسته ام که مرا/ خیال ابروی او پیش چشم، پیوسته است

ز روزگار در این بستگی چه شِکوه کنم/ دری که بست قضا روزگار نگشاید

ب – ج – الف - د

ج – ب – د – الف

الف – د – ج – ب

د – الف – ب - ج

سپهبد عنان اژدها را سپرد / به خشم از جهان روشنایی ببرد              

بپوشید درع سواران جنگ / نبود اندر آن کار جای درنگ

چنان ننگش آمد ز کار هجیر / که شد لاله رنگش به کردار قیر

متناسب‌اند و موزون حرکات دلفریبت / متوجه است با ما سخنان بی‌حسیبت