شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 3 - درس 10: سبک‌شناسی دورۀ معاصر و انقلاب اسلامی | آزمون شماره 6158

گفتار و محاوره اقشار روشنفکر جامعه

مکتب های اسلامی و ادبی اروپا

گفتار و محاوره اقشار اجتماعی ایران

مسائل سیاسی و اجتماعی جامعه ایران

در دکّان همه باده‌فروشان تخته است / آن‌که باز است همیشه در میخانه توست

شوق را شهپر توفیق سبکباری توست / راه نزدیک فنا، دور ز خودداری توست

نشود فاش کسی آن‌چه میان من و توست / تا اشارات نظر نامه‌رسان من و توست

به روزگار شبی بی‌سحر نخواهد ماند / چو چشم باز کنی صبح شب‌نورد این‌جاست

آن‌ها غرور به خصوصی دارند و افسانه‌های به خصوصی و چون طبیعت به آن‌ها سخت گرفته است، خیلی زودرنج‌اند.

در زندگی زخم‌هایی هست که مثل خوره روح را آهسته و در انزوا می‌خورد و می‌تراشد.

شهر تهران خفقان گرفته بود. همه از هم می‌ترسیدند، خانواده‌ها از کسانشان می‌ترسیدند، بچّه‌ها از معلّمینشان.

سیاه‌چادر خود را که علم کردند، کورة کوچکی هم برپا می‌کنند. زن‌هاشان به خوشه‌چینی و دریوزگی و مردها به آهنگری.

اندیشة حاکم بر داستان‌های اوایل این دوره، ابتدا سیاسی بودن و در مرحلة بعد، اجتماعی بودن است. (سطح فکری ادبیات قبل از انقلاب)

روی‌آوردن به مفاهیم انتزاعی در شعر این دوره آشکار است. (سطح زبانی ادبیات انقلاب)

مکاتب فلسفی و ادبی قرن نوزدهم و بیستم اروپا بر ادبیات داستانی این دوره تأثیرگذار بوده‌اند. (سطح ادبی ادبیات قبل از انقلاب)

توصیف پدیده‌ها و شخصیت‌ها در نثر این دوره، عینی، کوتاه، بیرونی و مشخص است. (سطح ادبی ادبیات قبل از انقلاب)