شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس یازدهم : پایه های آوایی همسان دو لختی | آزمون شماره 6849

در آن هوای دلگیر وقتی غروب می‌شد / گویی به جای خورشید من زخم خورده بودم 

ای صبح شب‌نشینان جانم به طاقت آمد / از بس که دیر ماندی چون شام روزه داران 

ای دوست شکر خوشتر یا آن که شکر سازد / خوبی قمر بهتر یا آن که قمر سازد 

همت مردانه می‌خواهد گذشتن از جهان / یوسفی باید که بازار زلیخا بشکند 

نرگس ساقی بخواند آیت ‌افسونگری / حلقه اوراد ما مجلس افسانه شد

ای خواجه نمی‌بینی این روز قیامت را / این یوسف خوبی را این خوش قد و قامت را

می‌کشد آن شه رقمی دل به کفش چون قلمی / تازه کن اسلام دمی خواجه رها کن گله را

اشکوفه‌ها شکفته وز چشم بد نهفته / غیرت مرا بگفته مِی‌ خور دهان میالا

من بدین خوبی و زیبایی ندیدم روی را / وین دلاویزی و دلبندی نباشد موی را

شرحت کسی نداند، وصفت کسی نخواند / همچون تو ماه سیما، در بحر و بر نباشد

امشب سبک‌تر می‌زنند این طبل بی‌هنگام را / یا وقت بیداری غلط بودست مرغ بام را

چنان  خوب‌رویی  بدان  دلربایی / دریغت نیاید  به  هر کس نمایی

سودای عشق پختن عقلم نمی‌پسندد / فرمان عقل بردن عشقم نمی‌گذارد

خوش می‌روی به تنها تن‌ها فدای جانت / مدهوش می‌گذاری یاران مهربانت

سرمست اگر درآیی عالم به هم برآید / خاک وجود ما را گرد از عدم برآید

دایم گل این بستان شاداب نمی‌ماند / دریاب ضعیفان را در وقت توانایی