شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس هشتم: وزن شعر فارسی | آزمون شماره 6188

ما را همه شب نمی‌برد خواب/ ای تشنۀ روزگار دریاب

به نام خداوند جان‌آفرین/ حکیم سخن در زبان آفرین

به دل گفتم ز چشمانش بپرهیز/ که هشیاران نیاویزند با مست

ای نفس خرّم باد صبا/ از برِ یار آمده‌ای مرحبا

بخوان ای مرغ اگر داری زبانی / بخند ای صبح اگر داری دهانی

سر دفتر آیت نکویی / شاهنشه ملک خوبرویی

غرور حسنت اجازت مگر نداد ای گل / که پرسشی نکنی عندلیب شیدا را

هرگز نمیرد آن‌که دلش زنده شد به عشق / ثبت است بر جریده عالم دوام ما

ما درس سحر در ره می‌خانه نهادیم / محصول دعا در ره‌ جانانه نهادیم

بلبلی خون دلی خورد و گلی حاصل کرد / باد غیرت به صدش خار پریشان دل کرد

گفت پیرم مرا جوان گردان / عجز و ضعف از نهاد من بستان

هر که او ارزان خَرَد ارزان دهد / گوهری طفلی به قرصی نان دهد

تو مپندار کزین در به ملامت بروم $(-UU--UU--UU--UU)$

به طاعت قرب ایزد می‌توان یافت $(---U---U---U)$ 

درد عشق از تندرستی خوش‌تر است $(-U---U---U-)$ 

جمع تو دیدم پس از این هیچ پریشان نشوم $(-UU--UU--UU--UU-)$