شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس سوم : تشبیه | آزمون شماره 8093

از غم به ‌سان سوزن زرینم / در آرزوی سیم‌بر و دوشی

گردد می لعلی عرق از سرخی رویت / از عکس تو در آینه زنگار شود سرخ

به‌سان موج می‌بالم به طوفان / به رنگ شعله می‌رقصم در آتش

قصه حال پریشان من امشب ز غمت / به درازی چو سر زلف تو بگذشت ز دوش

چو غنچه گر چه فروبستگی است کار جهان / تو همچو باد بهاری گره‌گشا می‌باش

آب حیوان است یا گفتار خواجو یا شکر / ماه تابان است یا گل یا بناگوش شما

مرغ جان را هر دو عالم آشیانی بیش نیست / حاصلم زین قرص زرین نیم نانی بیش نیست

ای خوشا آهوی چشمت که به هر گوشه که هست / خوابگه بر طرف لاله و نسرین دارد

گر ندارد با دل سرگشته خواجو نزاع / هندوی زلفش چرا بر وی تطاول می‌کند؟ (تطاول: ستم)

لنگر حلم تو ای کشتی توفیق کجاست؟ / که در این بحر کرم غرق گناه آمده‌ایم

دهانش بی گمان همچون دلم تنگ/ میانش بی سخن همچون دهان هیچ

دل صنوبری‌ام هم‌چو بید لرزان است / ز حسرت قد و بالای چون صنوبر دوست

چون روز نو رسید در این بزم چون بهشت / می خور که روز خصم تو چون روز محشر است

تو چو سلطانی به دولت کار سرهنگان مکن / تو سلیمانی به رتبت بار دیوان مگیر

پیش رویش ز آتش دل سوختم پروانه‌وار / زانکه شمعی چون رخش در مجلس اصحاب نیست

کی‌ام؟ شکوفه اشکی که در هوای تو هر شب / ز چشم ناله شکفتم، به روی شکوه دویدم