شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 22355

ابر و باد و مه و خورشید و فلک در کارند/ تا تو نانی به کف آریّ و به غفلت نخوری

خواب نوشین بامداد رحیل/ بازدارد پیاده را ز سبیل

پیش از اینت بیش از این اندیشۀ عشّاق بود/ مهرورزیّ تو با ما شهرۀ آفاق بود

ملکا مها نگارا صنما بتا بهارا/ متحیرم ندانم که تو خود چه نام داری

نماند فتنه در ایام شاه جز سعدی/که بر جمال تو فتنه است و خلق بر سخنش

طومار ندامت است طبع من/حرفی است هر آتشی ز طومارم

گلاب است گویی به جویش روان/همی شاد گردد ز بویش روان

گدا را چو حاصل شود نان شام/چنان خوش بخسبد که سلطان شام

بر دیده من خندی کاین‌جا ز چه می‌گرید / گریند بر آن دیده کاین‌جا نشود گریان

ولیکن تو بستان که صاحب خرد / از ارزان‌فروشان به رغبت خرد

من چو مویی و ز من تا به اجل یک سر موی / بر سر موی ز من دور چرایید همه؟

خاقانی و درد نهان، خون دل از ناخن روان / وز ناخن غم هر زمان، مجروح رخسار آمده