شرکت در آزمون آنلاین فارسی 1 - درس دوازدهم: رستم و اشکبوس | آزمون شماره 1134

پهلو، درختی که از چوب آن تیر و نیزه می‌سازند، افسار، شوخی

سینه، تیر، مهار، غیر جدّی بودن

دریا، درختی که از چوب آن تیر و نیزه می‌سازند، دهانه، شوخی

پهلو، درختی که از چوب آن نیزه و تیر می‌سازند، مهار کردن، غیرجدّی بودن

به جای بزرگان دلیری مکن / چو سرپنجه‌ات نیست شیری مکن

شما را همه شادمانی است رای / به کینه نجنبد همی دل ز جایی

چون نداری ناخن درّنده تیز / با ددان آن به که کم گیری ستیز

چو جنگ آوری با کسی بر ستیز / که از وی گزیرت بود یا گریز

نماند ایچ با روی خورشید، رنگ / به جوش آمده خاک بر کوه و سنگ

برآویخت رهّام با اشکبوس / برآمد ز هر دو سپه بوق و کوس

به گرز گران دست برد اشکبوس / زمین آهنین شد، سپهر آبنوس

بر او راست خم کرد و چپ کرد راست / خروش از خم چرخ چاچی بخاست

سیل خون آلود اشکم بی خبر گیرد تو را / خون مردم، آخر ای بیدادگر، گیرد تو را

آن سر زلف سیه چیدی و از دامان خویش/ دست کوته ساختی مشتی پریشان حال را

دل از تمام علایق گسسته ام که مرا/ خیال ابروی او پیش چشم، پیوسته است

ز روزگار در این بستگی چه شِکوه کنم/ دری که بست قضا روزگار نگشاید