شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس سوم: واج‌آرایی، واژه‌آرایی | آزمون شماره 25701

تو ندانی نتوان نقش تو بستن به گمان/ زآن‌که در حوصله وهم و گمان این همه نیست

عاشق صادق دیدار من آنگه باش/ که به دنیا و به عقبی نبود پروایت

نامۀ تعزیت دختر رز بنویسید/ تا همه مغبچگان زلف دوتا بگشایند

هر گل نو که شد چمن آرای/ ز اثر رنگ و بوی صحبت اوست

در دیر مغان آمد یارم قدحی در دست / مست از می و میخواران از نرگس مستش مست (واج‌آرایی، واژه‌آرایی)

ماه خورشیدنمایش ز پس پرده زلف / آفتابی است که در پیش سحابی دارد (تشبیه، تناسب)

سرم به دنیی و عقبی فرو نمی‌آید / تبارک‌الله از این فتنه‌ها که در سر ماست (کنایه، تضاد)

گو شمع میارید در این جمع که امشب / در مجلس ما ماه رخ دوست تمام است (واج‌آرایی، تشخیص)

ای دل آواره بیا وی جگر پاره بیا / ور ره در بسته بود از ره دیوار بیا

چمن خوش است و هوا دلکش است و می بی‌غش / کنون به جز دل خوش هیچ درنمی‌باید

خیال خال تو با خود به خاک خواهم برد / که تا ز خال تو خاکم شود عبیرآمیز

پای تویی دست تویی هستی هر هست تویی / بلبل سرمست تویی جانب گلزار بیا

در دهن لاله باد، ریخته و بیخته / بیخته مشک سیاه ریخته درّ ثمین (ثمین: گرانبها)

تن ز جان و جان ز تن مستور نیست / لیک کس را دید جان دستور نیست

ز کوی یار می‌آید نسیم باد نوروزی / از این باد ار مدد خواهی چراغ دل برافروزی

گوهر از گفتار بارم، زر ناب از روی زرد / گنج‌ها دارم به کنج عزلت از این کیمیا