شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس چهارم : سبک شناسی قرن های 7 و 8 و 9 (سبک عراقی) | آزمون شماره 8810

و در آن معرکه، امیرزاده ابوبکر داد مردی و دلاوری داد و به زخم تیر، نفیر از رومیان برآورد.

چندان سوار و پیاده به قتل آوردند که از کشته‌ها، پشته‌ها برآمد؛ چنانکه سواران بر کشتگان می‌گذشتند و اسب و استر به دشواری می‌‏رفت.

و سلطان بر لطایف صنع باری تعالی شکر می‌گفت که فیلی که جز به استعمال حیل و تعاون اعوان و تجلّد مردان به دست نیاید، به لطف و الهام او از معابد اصنام مفارقت کند.

هیزم جمع آوردند و گرداگرد آن چیده، می‌دمیدند و در برابر ایشان مرغی به درختی آواز می‌داد.

عشق ذوقی است هم‌نشین حیات / بلکه چشم است بر جبین حیات

تو چیزی مدان کز خرد برتر است / خرد بر همه نیکویی‌ها سر است

زبان خامه ندارد سَرِ بیان فراق / وگرنه شرح دهم با تو داستان فراق

قسمت چو به تقدیر قضا رفت، رضا ده / «سلمان» چه توان کرد نصیب این قدر آمد

نیست چون آیینه نور عاریت در خانه‌ام / از صفای سینه من خانه من روشن است

تا به کی نازی به حسن عاریت؟ / ما و من آیینه‌داری بیش نیست

لباس عاریتی پرده‌دار ناکامی است / به هرچه از تو جدا گردد، افتخار مکن

ای سحر برگیرودار جلوه هستی مناز / این تجمّل تا دم دیگر پریشان می‌شود