شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس ششم : مجاز | آزمون شماره 6556

همیشه تا که همی بشکفد ز باد صبا/ به باغ در سمن تازه و بنفشۀ تر

تا نگار من ز سنبل بر سمن پرچین نهاد/ داغ حسرت بر دل صورتگران چین نهاد

گر چند سال عارض من چون بنفشه بود/ ور چند گاه عارض او بود چون سمن

طراوت رخت آب سمن تمام ببرد/ رخت ز گل نم و از آفتاب آب ببرد

گفتم چو طاووسی مگر؟ عضوی ز عضوی خوب‌تر / می‌بینمت چون نیشکر شیرینی از سرتا قدم

 اگر تو را سر ما هست یا غم ما نیست / من از تو دست ندارم به بی‌وفایی باز

پری‌پیکر بتی کز سحر چشمش / نیامد خواب در چشمان من دوش

تو را هر آینه باید به شهر دیگر رفت / که دل نماند در این شهر تا ربایی باز

امروز روز نوبت دیدار دلبرست/ امروز روز طالع خورشید اکبر است

از حور و ماه و روح و پری هیچ دم مزن/ کان‌ها به او نماند او چیز دیگر است

داری سر آن کز سر سر برخیزی/ تا درد سر و بار کله برخیزد

به نام خداوند خورشید و ماه/ که دل را به نامش خرد داد راه