شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دهم: زبان و ادبیات فارسی در سده‌های پنجم و ششم و ویژگی‌های سبکی آن | آزمون شماره 129

شمالی و شرقی

شمالی و غربی

مرکزی و شرقی

مرکزی و غربی

شاعران این دوره به سرودن غزل‌های لطیف و زیبا علاقهمند بودند.

در این دوره انوری و همسبکان او در آوردن مضامین دقیق غزل بسیار کوشیدند.

در ابن دوره شاعران معروف آذربایجان سبک شعر فارسی را از آنچه در دیگر نواحی ایران یا پیش از آنان رایج بود، متمایز ساختند.

شعر پارسی همچنان تحت تأثیر سبک دورۀ سلجوقی و غزنوی است.

شعر این دوره از نظر سبک گویندگی و موضوع تنوع یافت.

از ویژگی‌های شعر فارسی در این دوره تأثیرپذیری برخی از شاعران از ادبیات عرب و مضامین شعری آن است.

مدح، هجو، طنر، وعظ و حکمت، داستان‌سرایی، تغزل و حماسه برخی از شاخه‌ها و رشته‌های شعر در این دوره است.

با خروج شعر از دربارها و ورود آن به خانقاه‌ها دامنۀ موضوعات شعر محدود شد.

قرن پنجم - استفاده از آرایه‌های ادبی فراوان

قرن ششم - استفاده از اصطلاحات علمی

قرن چهارم - استفاده از امثال و اشعار گوناگون از عربی و پارسی

قرن پنجم و ششم - استفاده از سجع

چندان که جهانست ملک شاه جهان باد / با دولت پاینده و با بخت جوان باد

دوش بر گردون رنگی دگر آمیخته‌اند / شب و انجم چو دخان با شرر آمیخته‌اند

گردون نقاب صبح به عمدا برافکند / راز دل زمانه به صحرا برافکند

دل ز راحت نشان نخواهد داد / غم خلاصی به جان نخواهد داد