شرکت در آزمون آنلاین دین و زندگی 3 (رشته انسانی) - درس 8: بازگشت | آزمون شماره 37

لحظه ای در بازگشت و توبه درنگ نمی کردند 

تمام گناهان خود را فراموش می کردند و با اشتیاق به سوی من باز می گشتند

بدون شک از شوق آمدن به سوی من جان می دادند 

بند بند وجودشان از شوق چشیدن رحمت من از هم می گست 

دیگر نباید به بخشش و غفران خداوند امید داشته باشد.

هیچ مانعی ندارد که باز هم توبه کند و از خداوند عذرخواهی کند.

اگر گناه از حق الناس باشد می‌تواند دوباره توبه کند.

این گونه توبه کردن در واقع مسخره کردن خداست پس امیدی به بخشش او نیست.

کسی که او را از گناه خود ناراحت می شود و بسیار توبه می کند محبوب خداست.

توبه تمام گناهان حتی شرک را مورد بخشش خداوند قرار می‌دهد.

در توبه همیشه باز است و تمام گناهکاران توفیق به توبه خواهند داشت.

توبه واقعی و قلبی موجب محبوبیت نزد خدا می شود و تکرار توبه استهزاء خداست. 

بی حرمتی است که با این وضعیت دوباره بخواهد توبه کند.

هیچ مانعی ندارد که بازهم توبه کند ولی چون حرمت‌شکنی کرده است توبه‌اش قبول نخواهد بود.

باید توبه کند و از خداوندعذر خواهی کند چرا که خداوند توابین را بسیار دوست دارد.

دوباره آلودگی گناه دامان او را می‌گیرد و تمام اثرات توبه از بین می‌رود و امیدی به بازگشت این فرد وجود ندارد.

از رحمت خدا ناامید شده اند 

به خداوند و روز حساب ایمان دارند 

بسیار به خود ستم کرده اند 

بسیار به مظلومان ستم کرده اند