شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 2 - درس سوم : تشبیه | آزمون شماره 8798

پیوسته خستۀ غم یارم چه‌سان کنم؟/ در عشق آن نگار فگارم چه‌سان کنم؟

به‌سان کوه گران جنبشم به راه هدی/ به‌سان گوی سبکْ گردشم به کوی ضلال

وزان پس دلیران افراسیاب/ برفتند بر سان کشتی بر آب

از سراپای سراپا سوزان/ شعله سان سینه فروزان تا کی؟

آه ﻛﺰ آﻫﻢ ﻣﻪ و ﭘﺮوﻳﻦ ﺑﺴﻮﺧﺖ      اﺧﺘﺮ ﺑﺨﺖ ﻣﻦ ﻣﺴﻜﻴﻦ ﺑﺴﻮﺧﺖ

آﺗﺶ ﻣﻬﺮم ﭼﻮ در دل ﺷﻌﻠﻪ زد      ﺑﺮ ﻓﻠﻚ ﺑﻬﺮام را زوﺑﻴﻦ ﺑﺴﻮﺧﺖ

ﺷﻤﻊ را ﺑﻨﮕﺮ ﻛﻪ ﺑﺎ ﺳﻴﻼب اﺷﻚ       ﻫﺮ ﺷﺒﻢ ﺗﺎ روز ﺑﺮ ﺑﺎﻟﻴﻦ ﺑﺴﻮﺧﺖ

اى ﺑﺴﺎ ﺧﺴﺮو ﻛﻪ او ﻓﺮﻫﺎدوار     در ﻫﻮاى ﺷﻜﺮ ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺑﺴﻮﺧﺖ

از درون تو بود تیره جهان چون دوزخ / دل اگر تیره نباشد همه‌ دنیاست بهشت

تبخال‌ها به ناله درآیند چون جرس (= زنگ) / از درد چون شود به فغان آشنا لبم

گر هست در دماغ، تو را باد نخوتی / آماده شکستن خود چون حباب باش

دجله اشک از بهار شوق طغیان کرده است / رازهای سینه را خاشاک طوفان کرده است