شرکت در آزمون آنلاین علوم و فنون ادبی 1 - درس دهم: زبان و ادبیات فارسی در سده‌های پنجم و ششم و ویژگی‌های سبکی آن | آزمون شماره 10972

دامنۀ موضوعات آن گسترش یافت.

شعر، سادگی بیان خود را از دست داد.

بر قدرت عواطف و عمق اندیشه‌هایی که موضوع شعر پارسی بود افزوده شد.

خانقاه‌ها در شمار پشتیبانان و پناهگاه‌های شعر فارسی در آمدند.

او به ایشان طوعاً و کرهاً استظهار جوید تا از خطر و مخافت ایمن گردد.

عواقب مکر و غدر همیشه نامحمود بوده و خواتم کید، نامبارک.

به مدد عقل کل مویّد گشت در کارها احتیاطی هر چه تمام‌تر واجب.

همه او را داند، همه او را خواند، قصه‌ی نیاز بدو بردارد.

تغزل و حماسه

عرفان

هجو و طنز

وعظ و حکمت

کسی از متعلّقان منش بر حسب واقعه مطلع گردانید که فلان نیت جزم کرده‌ است که بقیه عمر معتکف نشیند.

پادشاه بر اطلاق اهل فضل و مروت را به کمال کرامات مخصوص نگرداند، لکن اقبال بر نزدیکان خود فرماید که در خدمت او منازل موروث دارند و به وسایل مقبول متحرم باشند.

یک روز با مهتران نشسته‌ بود گفت مردم باید که تا اندرین جهان باشند و توانایی دارند، بکوشند تا ازو یادگار بود تا پس از مرگ او نامش زنده بود.

داناى ضمایر هر قوم، لاتأخذه سنه و لا نوم. بخشنده فرح و سرور، و هو علیم بذات ‌الصدور. ذات و صفاى او بى‌عیب، و عنده مفاتیح‌‌الغیب.