شرکت در آزمون آنلاین فارسی هفتم - درس چهارم- با بهاری که می رسد از راه، زیبایی شکفتن

1- نقش دستوری واژۀ مشخص شده در کدام بیت، نادرست آمده است؟

برزگری پند به فرزند داد کای پسر این پیشه پس از من *تو* راست (متمّم)

به دانش گرای و بدو شو *بلند* چو خواهی که از بد نیابی گزند (مسند)

آفرین، جان آفرین پاک را آنکه *جان* بخشید و ایمان، خاک را (نهاد)

چو گِل بشنید این *گفت و شنودم* بگفتا من گِلی ناچیز بودم (مفعول)

2- در کدام گزینه، معنای تمام واژه‌ها به درستی آمده است؟

درازدستی (ستمگری)، رولَه (فرزند)، شعور (درک و فهم)، خدشه (خراش)

فارغ (آسودگی)، مویه (شیون و زاری)، بالیدن (پرواز کردن)، تأمّل (فکر کردن)

توفیق (سازگاری)، معصوم (مهربان)، هیئت (گروه)، اندرز (پند)

مصحف (کتاب آسمانی)، زلال (صاف)، به رغمِ (براساسِ)، استقلال (وابستگی)

3-

مصرع دوم بیت «با بهاری که می‌رسد از راه ............ » کدام است؟

مثل یک چشمه سار جاری شو

سبز شو، تازه شو، بهاری شو

باز چشم جوانه‌ای وا شد

در کتابی، بهار معنا شد

4-

شاعر در کدام بیت، به «شروع فصل بهار» اشاره نکرده است؟

با نسیمی که زندگی در اوست/ باز چشم جوانه‌ای واشد

مثل یک شاخه گل، جوانه بزن/ مثل یک چشمه‌سار، جاری شو

بهتر از هر چه هست در دنیا/ با خدا راز گفتنت امروز

هر چه سرما و هر چه دل‌سردی/ پر زد آهسته از نظر گم شد

5-

در همه‌ی گزینه‌ها، گزاره بر نهاد مقدّم شده است، به‌جز ....... .

درشتی ز کس نشنود نرم‌گوی

این قافله‌ی عمر عجب می‌گذرد

باشد به قدر همّت تو اعتبار تو

به مرغان چمن برخاست فریاد

شرکت در آزمون آنلاین فارسی هفتم - درس چهارم- با بهاری که می رسد از راه، زیبایی شکفتن | آزمون شماره 9850